Bazıları mumun titreyen ateşine bakmak gibi hissettirir
Ondan bahsetmek ibadetin olur
Onu düşünmek kutsaldır
Hem kendinin olmasını isteyecek kadar bencil
Ona her şey olabilecek kadar fedakârsındır
Kendini herkesten önce hatırla
Evet, ondan da
Ondan da
Bir tutam saçta ararsın
Birkaç sayfa kitapta
Dokunduğu yerleri tahmin etmeye çalışırsın
Bu ayinin olur
“tapmak” çok mu kalır az mı kalır
Tartarsın kafanda
Eşsizce hissettiğin duygular
Yüzyıllardır hissedilir
Birinden birine.
Ama kimse için
Kendini değersizleştirme
Koparamadığın duyguları
Zaman köreltsin
Bazen çareni
Klişelerde arayacak kadar
Çaresiz kalırsın
Düşünmemek için uyurken
Rüyanda görecek kadar
Tüm hedefleri onun için değiştirecek kadar önemsediğinde
Hala bırakamadığını anlarsın
Gerçek aşmanın
Hayatın onunkiyle kesişmediğinde anlıyorsun,
Ne olduğunu.
Buradan bakınca
Başlangıçtaki birine tavsiye verecek kadar
Arşınladım bu yolu sanırım.