Ada Ve Fayton-cu..
aşkın hafızasındaki batık adadan
ıslak ellerini uzatıyor geçmişim
birlikte yürüyoruz dün izlerinde..
durduruyor bir adam
yerlisiymiş hüzün toprağının
bir hayli genç bizden
orta yaşlı faytoncu
yâr buğusuyla titreyen dudağında birikmişler
-'eprimiş anıt gözlerinde maviliği
kuş seslerinden topladığı hicâzıyla,ada*
ruhuyla gezerdi faytonumda'
silinir dizginler avuçların içinde
alışkanlı rüzgarında dörtnala akardı gün
efsunlu nal ucunda büyütürdü sevdayı yollar
bahar anıları bağlanırdı yılların tekerine..
..
incitmemeye direniyordum narin elini
unutmadım
ayağın basamağında göz edişini
kırçiçeği kokusuydu tebessümün
en değerli süsüydün
faytonda biten günün
ve
itiraf ediyor zaman
aşık olmuştum
beni terkettiğin ân...
17.12.2010
