Bildiği kadarıyla evi ve arabası vardı,onca yıl Anadolu'nun çeşitli yerlerinde görev yapmış,nice öğretmenler ve nice mühendisler yetiştirmiş edebiyat öğretmeni Bekir Bey 'in. Ancak aylardır ortalıklarda yoktu mütevazi birisiydi,iyi bir eş,iyi bir babaydı.
Kader onların yollarını sosyal medyada birleştirmişti.
-Hocam iyi misiniz,çoktandır göremiyoruz sizleri.
-Kutsal topraklardaydım Halil,bilirsin ben reklam yapmasını sevmem bu yüzden tek fotoğraf bile paylaşmadım.
-Allah kabul etsin hocam.
-Teşekkür ederim Halil,Allah sizlere de nasip etsin.
-Amin hocam,emekli oldunuz mu?
-Şartları sağlıyorum ama emekliye ayrılmak istemiyorum,ayrılırsam maaşım yarıya düşecek,biliyorsun günümüzde emekli
maaşıyla geçinmek imkansız hale geldi.Peki sen naptın,kazanabildin mi o çok istediğin bölümü?
-Evet hocam kazandım,bitirdim bile ancak...
-Vaz mı geçtin yoksa?
-Geçmedim ama geçmek üzereyim hocam,iki yıldır atama bekliyorum.
Bir yanda geçim kaygısı nedeniyle emekliye ayrılmayan öğretmeni,diğer yanda gençliğinin baharında pırıl pırıl taze bilgileriyle göreve hazır öğrencisi...
"Ekmek aslanın neresindedir?"diye kimse sormasın bu acı tabloyu gördükten sonra.
