Bir eylül daha lâkin ekim gibi
Yağmursuz ve biraz poyrazım
Ancak bu sefer ölçüsüz hüzün
Daha da karanlık yalnızlığım
Bugün sadece eylülsüz değilim
Beklediklerim biraz daha eksik
En sevdiğim yağmurda yağsa
Komşumun yirmi ikisindeyim
Zifiri boşluklarda şavkım var
Kalbin gözlerime çizdiği resimde
Aydınlığı karanlığa gebe kıldı
Onda şairâne bir pervanem var
Gönül otağı suskununa kast ettiler
Kırıp dökmekten çekinmedi kimse
Söz talep etmeyeni talebe kıldılar
Acı bir gün lâkin acıyı süslemesinler
Gidişini seyrettiren çaresizliğj sevdirdin
Avuçları açtırıp boşluğu doldurttun
Kurumuş topraklara ark kazdırdın
Misafir de gelir lâkin, yol dertli mukimin
Yollar değişti, basamaklar düzleşti
Güneşti kapalı gözlere anlatılan dert
Dilleri bağlıyor olsada hüznü haziran
Canıma dokunur haziran öncesi şiirleri
Hüzün, önce beni götüreceğini söylerdi
Lâkin kader başka isimler yazdı taşa
Üstelik ne yaşa baktı nede haber verdi
Yine gelir diye bu şiir, bu satırdaki veda. . .
(
Abime İlk Ve Son Şiirim. . . başlıklı yazı
Edebîhayat tarafından
28.09.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
