Gurbetten Kopar Rüzgâr
Bir mumun huzmesinde oynaşırken gölgeler
Özlem yumaklarını yüreğime sararım.
Yitirilen tüm renkler mızrak hızıyla deler
Sılamı titreyerek hayallerde ararım.
Matemli gecelerde ay ışığı içtiğim
Sapı kırık su tasım bilmem şimdi nerede.
Dertleri, çileleri istemeden biçtiğim
Tüm varlığım akıyor gözümdeki derede.
Sılamı hatırlatır şiirdeki imgeler
Zaman adlı ejderha yutarken emelimi
Bir kelebek misali uçuşurken simgeler
Artçı depremler ile sarsıyor temelimi.
Kaç garip esir düştü gurbet denilen aha
Ve kaç kişi ağlıyor sinesine vurarak.
Saniyeler sayıyor yeni doğan sabaha
Saati özlemlerin varlığına kurarak.
Çaresizce gurbetin yalnızlığını kaptım
Şimdi hüznü örüyor çilelerle geceler.
Uzak iklime düşüp belki de hata yaptım
Toprağımı taşıyor akıp gelen heceler.
Kokusunu istedim serin bahar yelinin
Ellerim açık kaldı vermedi zalim rüzgâr.
Ya da çiçeklerini ovasının, belinin
“Olmaz” dedi kırıldım, gelene kadar solar.
Sokağımın tozundan al getir birkaç avuç
Başucumda saklayıp onunla avunayım.
Yaşamak istiyordum söyle yoksa bu mu suç
Öyleyse divanında hakkımı savunayım.
Elma kızıllığında bir günahmış bu meram
Korlaşan yüreğimde çılgınca lavlar kaynar
Sılamdan uzaktayım artık gülmek de haram
Sürükle önün sıra gurbetten kopar rüzgâr.
Afet Kırat
(
Gurbetten Kopar Rüzgâr başlıklı yazı
Afet Kırat tarafından
13.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
