ANNE HATIRLADI ÇOCUKLARINI
Anne hatırladı çocuklarını
Değeri azalmayan hatıralarını
Ölüler koşar artlarından
Kuşkulu ses verir zamandan
Her gece biri gider biri gelir
Amcam çok eski bir işçidir
Dayımı hatırlarım çocukluktan
Ve bir gün haber gelir öldü
Ağladı annem bitevi
Çocuğuna ağlayan anneler gibi
Ki o denli severdi kardeşini
Zikir bilinçli bir eylemdi
Ruhu doğurmayan annelerden
Merak yerini araştırmaya
Kadar uzadı bu iş belli
Karanlık git gide arttı
Ve zaman kendini arıtmakta
Her şey gök katında ayarlı
Ve haber vermekte olan biteni
Şehrin ayak sesleri duyulmaktadır
Gök kararmıştır aydınlanmaktadır
Karatma geceleri uygulanmaktadır
Anılar bir bir ardına sökün etmektedir
Her kutsal biraz kirlenmiştir
Ve aldandı günaha bulanan kişi
Hasret içindeyiz artık biz
Vuslata daha çok zaman var
www.edebiyatdefteri.net
www.hikayeler.net İsmail Karaosmanoğlu
www.bengisusanat.tr.gg
www.antoloji.com/Ahmet-Kemal