Unutulmuş diyarların azalan alacakaranlığında,
Yüklü ve bağlı yalnız bir figür,
Yaşamın acımasız tepelerinin zirvesinde duruyor,
Adı rüzgâr tarafından fısıldanıyordu: akıldan çıkmayan bir ses.
Sessiz kavgaların adamı Elias'la tanışın,
Kaderin ağırlığıyla oyulmuş omuzlarla,
Parçalanmış hayatına sessiz yankılar yapışıyor,
Uçuruma bakarken karanlık kapıyı kucaklıyor.
Gölgelerin masallarını ördüğü tepede,
Bir hacı olan Elias kozmik ölçekle yüzleşir,
Yıpranmış, dayanıklı vücuduna bir ip asılmıştı.
Sonu aşağı doğru gidiyor, söylenmemiş bir ismin sırlarını fısıldıyor.
Karanlık, ilham verici bir gün batımının halısında,
Ayakta duruyor, ölmekte olan ışığın üzerine kazınmış bir taslak,
Esneyen uçuruma bakıyorum, karşılanmamış,
Kaderin kasvetli törenine bağlı bir siluet.
Bilinmeyene giden bir kanal olan ip,
Yine de Elias bu yükü isteyerek taşıyor.
Güneş ufkun tahtına eğilirken,
Yalnız duruyor, perişan bir siluet.
Uçsuz bucaksız, yıldızların aydınlattığı denizin tuvalinin altında,
Elias, hayatın engin, amansız dokusu üzerinde düşünür.
İleriye doğru her adım, geceye doğru bir yolculuk,
Ruhani bir ışıkla beslenen kalbi alev alev.
Ama ne yazık ki sevgili okuyucu, bu acımasız nakarata kulak verin,
Her alacakaranlık masalında karanlık varlığını sürdürür,
Elias boşluğa adım atarken son bir sıçrama yaptı.
Gölgelerin sonsuzluğa sızdığı yürek burkan bir not.
Çünkü ipinin ucunda uçurum çok dik,
Elias yalnızca kendisinin duyabildiği fısıltılara yenik düşüyor.
İpinin ucundaki günbatımı kararır,
Artık geriye bakılmayacak yalnız bir siluet.
(
Siluet başlıklı yazı
Cahar tarafından
11.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
