Yürüdüğüm Yollar
Yaktım mumlarımı
Tazeledim çayımı
Hazırım demlemeye
yalnızlığımı
Karalamaya sahipsiz
kalacak,
Bir çağrı olan
satırlarımı
Olamam ikna sığlara, kesilir nefesim
Derinlerde yüzmeli,
süzülmeli yüreğim
İmkânsız ise eğer
arzum dileğim
Demli bir yalnızlığı, şüphesiz yeğlerim
Evvelinde yoldaş
gerekmiş
Akabinde gelirmiş yol
Geç öğrendim
yaşanmışlıkla
Döndüm yine yeniden
hep başa,
Yarı yolda bırakılmışlarımla
Mezesi oldu
sofraların ihtimallerim
Saçıldı yekpare güven
kolyelerim
Ansızın her bir
tanışta
Öfkem namluda bir
haykırışta
Vurmak için
ikircikliği
Nezaket diledikçe,
Huşunete düçar oldum
Samimiyet diledikçe,
Riyadan duvarlara vurdum
Karamsar değilim
Yürüdüğüm yollar toz
toprak
Ne yol var artık
görebildiğim
Ne vefalı bir yoldaş
Büşra KANKURT
02.24