Hangi yanıma baksam
karanlık
Puslu gökyüzüm
Güneşe muhtacım gerek
bana aydınlık
Ordu gibi dağlayan
içimi hüznüm
Ruhum, canım karışık,
kalabalık
Bulutlara muhtacım
Yağmur yüklü hem de
Yıkanmaya arınmaya
çok var ihtiyacım
Seninle ben bir
ihtilale muhtacım
Yıkılıp yeniden
kurulduğumuz
Belki bir bardak
suyuna yağmurun,
Yudumlayıp geçmişi
unuttuğumuz
Ne yana baksam
karanlık
Ve güneş senin ellerinde
senin
Gecelerden senin
sözlerinle doğar ancak aydınlık
Benim göğümde bulutları
ihanetin
Ve yine senin kalbinde
pişmanlık
Yaşattığın depremden
sen çıktın ellerin cebinde
Enkazının altında
yaşam koridorum,
Yine sadece senin
sözlerinde
Oysa sen merhamet
muhasebelerinde,
Bana paye vermiyorsun
Bozuk bir plak gibi
yine yeni baştan
Bir kalbi acımasızca
öldürüyorsun
Çalıyorsun yağmur
yüklü bulutlarımı
Beni çöle tutsak
bırakıyorsun
Mecbursun vaha
bulmaya bana,
Yalın ayak bata çıka
kuma
Çünkü borçlusun,
Yıktığın hayatıma.
Büşra KANKURT
20.10.2024
03.06
Yazarın
Önceki Yazısı