Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir günü daha bıraktım
ardımda
Ne kaldı yanıma,
Yalnızlık dışında
Tahammülüm kapısında
bir isyanın
Ne çare?
Kim duyar?
Kim bilir?
Kim umursar,
Benden başka
Gösteremem çaresizliğimi
Dokunamazsın ellerinle
Belki sır verebilirim
yazdıklarımla
İmkânsıza meyilli
olduğumu ezelden
Zor olana tutkulu
Oldu mu kıymet kadir
bilen
Yıllardır o kadar içime
konuşuyorum ki
İçim sağır olmayı diler
O kadar dimdik,
yıkılmaz duruyorum ki
Kalbimin varlığını
kimileri inkâra bile gider
Benim bir kalbim var
Tutsan ellerinle
ufalanır, dağılır
Kalmaz üflemeye etrafa saçılır
Vicdansızca ezilirim,
'Merhamet' söyleyen
dillerin ayakaltlarında
Her kimseye hibe edilen
bu merhamet
Bana borç dahi verilmez
Nasıl beklersin hediye
edilsin
Nasip bu
Benim bir kalbim var
Satırlara açık, dünyaya
kapalı
Bin yerinden bin defa vurulmuş,
Bin kez umuda sarılı
Her mevsim ısrarla unutulmuş,
Karlar altından açmaya
sevdalı
Ben bir kardelenim
Sen ise hercai bir menekşe.
Büşra KANKURT
16.10.2024
01.59
Yazarın
Önceki Yazısı