Merhaba yüreðimin yorgun sevdasý bu hayatta sana yazdýðým ikinci mektubum ilkini yazdýðým da gözlerimdeki yaþlar kaðýdý nede ýslatmýþtý bilirdim o zamanlar seninde benim kadar yokluk acýsýný çektiðini. þimdi aslýna gelelim yýllardan 2003 eylülde baþladý benim zaafýmdan istifade edip beni kendine alýþtýrman (ben sana mecburum ) ne tatlý olmuþtu bu þiir hayatýmda aldýðým en güzel hediye idi sýrf o þiir için bile seni sevmek farz olmuþtu, ilk þiir bahane olsun ben zaten sevgiden yoksun ve acizdim sen çýktýn karþýma, hoþ geldin sevgili hoþ geldin,Yeni doðmuþ bir çocuk gibi aklým sende baþlamýþtý anne baba demeye , nede hoþ alýþýyordum sevmene, kavgalý sevgilileri barýþtýrma çabalarýmýz, yolcularý yollama, baþ baþa kalabilmenin hýrslý savaþçýsýydýn sen . o gün iþte o gün müzedeki o an aðzýma dil, kalbime sevgi, aklýma sevgili düþmüþtü keþke senin yerine seveceðim olsa diyiyordum yanýmda, ALLAH tan daha baþka ne dileyebilirdimki ilk kalp atýþlarýmýn hayattaki varlýðýný hisseder oldum . sen var ya sen nede hoþ gizliden izlerdin beni zannetmeki görmezdim, bilmezdim gerçi benim de hoþuma gidiyordu ilk tohumu serpmiþtik artýk yeþermesini bekleyecektik, sevgimizin eylül yaðmurlarýnda, iyi bir sevgili olmak neredeyse kusursuz bu zamana ait deðildi bu kavram ama ben adamdým belki saf belki aç ama gerçek bu gün neyse o günde oydu , hastaydým sýrf sen istedin diye inneyi yiyince nede caným yanmýþtý, hangi birinden bahsedeceðim þimdi . …. Not bir gün üçte tane þiir karpostalý almýþtýn bana seçtirerek hani bende kabul etmemiþtim zorlada olsa vermiþtin iyi demiþtim sen kýrýlmayasýn diye çok düþündürüyordun beni senden korkmakta haklýymýþým heykelin oradan ayrýlýrken bana seslenmiþtin bende buyur dediðimde fatih ben istersen iyi bir arkadaþ iyi bir dost olabilirim dediðinde ben haklýsýn dediðimde benim seni yanlýþ anladýðýmý düþünüp nede üzülmüþtün ilk özür dilediðin gündü cadý madýydýn ama sevdiðim olmaya kararý sen çoktan vermiþtin. Param yoktu çalýþýyordum yoruluyordum ama ben, seni görünce, gözlerindeki o cennet ýþýðý yolumu aydýnlatýyor her gün daha bir baþka alýþýyordum sana , kitap sözüm vardý, jestlerine karþýlýk o gün ne çok þeyler yaþamýþtýk para bulmuþtum senle tiyatroya gidecektik seni aradýðýmda çok seri düþünüp gitsem yüzsüzlük olur gitmesem beni göremeyeceðini ama yüzsüzlüðü buna razý etmek hoþuna gitmiþti sabah ilk iþim sendin , pazarlýk yapmýþtýk önce kitabýný aldýk (deðiþen kafalar ) hayla daha zannetmiyorum ki sen o kitabý okumuþ olasýn temelini ilk attýðýmýz yere gittik mini etek giymiþtin bende bacaklarýn görünmesin diye üstümdeki parkayý örtmüþtüm sevgili niye biliyormusun (alfons karinin )güzel bir cümlesi vardý bizim sevdiðimizin tunçdan elbiseleri olurdu býrakýn onu soymayý nuhun oðlu gibi onlarý giydirirdik hepsi saf ve temizdi ben senin ne bacaðýna nede nede….. gerek yok anlatmaya; kurt kuzuyu kapýnca kurda kar kalmaz ama kuzusuz kalmak da bize yakýþmaz bu bir oyun deðildi. benim o ilk sevgilim olma adayýn olma aný var ya gözlerindeki heycaný bir tek ben bilebilirdim pürdikkat hazýr beklerken söylemeyeceðim espirisini yapmýþtýmya sinirinden neredeyse çatlayacaktýn, oldu oldu aþýk olmam gereken insan sen oldun sevme sözü verdim sende ellerimi sana uzatmamý istemiþ ellerimi tuttuktan sonra ben bir ömür varým demiþtin senle, baþka bir dünyanýn hayatýndan alýnma bir söz þimdi düþündüðüm de la yalandan da olsa nede hoþ inandýrmýþtýn beni aþkýn kalleþliðine kaðýttan niþan yüzüðü yapmýþtýn birde beni adam yerine koyup bir gün biriyle evlenmek istersen evleneceðin o insan ben olmak isterim diyip aðzýmdan söz almýþtýn yalan torbasýmý sandýn sen bu çocuðu o zaman çocuktum çünkü inanmak benim için yaþamaktý . þimdi yaþýyorum inanmamaya inanarak eeee alime sormuþlar edebi kimden öðrendin cevabý aðýr edepsizlerden aþkýn edebi de bu sað olsun öðretenler, olacak iþmi, hayatýnda ilk defa sevdim de ve sen onu kusursuz sev o aðlayýnca sende aðla, gülünce sen de gü,l o uyumayana kadar sende uyuma , onun için onda sen olmak , çok mu þey istedim acaba bir sual bence yalandan da olsa bu hayatta mutluluk kavramýnýn tek tarifiydik varsa bir lezzet her kez ekmeðini bize uzatmalýydý astým hastasý sevdam, elleri soðuk, yüreði sýcak, çocuklar gibi durmadan aðlayacak gözlerinde öldüðüm kýyarmýydým hiç sana hasta olduðun gün mavi bir eþortman giymiþtin dizlerinin dibine çöküp dizlerinden öpmüþtüm vallahi dayanýmýyordum sana ne hastalýðýna ne üzülmene ilk defa doðum günümü kutlayacaðýmýz zaman küsmüþtüm sana telefonun kapalýydý diye paraný çaldýrýp bana biþi alamadýðýn için utanmýþtýn ne candan düþünmüþtün unutmadým. keza unutamýyorumda ne alaka benim senin diye biþimi vardý o gün orucu bile bozmuþtum dizindemi uyumadýn ellerimden lahmacunmu yemedin benden ayrýlýrken bile seni takip ederdim güzeldin kimsenin gözü üstünde olmasýn sevgimden bile çok kýskanýrdým seni , yüreðimin yorgun sevdasý kýz kardeþim Beyza bebekti , þimdi okula gidiyor ve sen onunla büyüyordun gözlerimde, her ona baktýkça beni askere yolcu ederken onu seviþin seni hatýrlatýyor ,inan seni anlatmak bu hayatta en zor þey , içimdeki yokluk zehrini bir türlü kusamadým ama olsun bu hayatta tek mutlu olduðum insan sendin hayatýn beni adam yerine koyup tek layýk gösterdiði sendinsende bulmuþtum mutluluðu ,gýcýklýðý severdim bilirsin hani izine gelmiþtim acemilikten,sende kuaförde beni sabýrsýzlýkla bekliyordun, ben içeri girdiðimde esmer bir kýz vardý ismini anýmsamadýðým, sen içinden doyasýya bana sarýlmak istiyordun gözlerinden anlaþýlýyordu ,bense sadece tokalaþmýþtým senle bi acayip hal almýþtýn aklýndan kýzlarýn dediði geçmiþti askere gidince unutur seni , þimdi sormak lazým ben mi unuttum yoksa sen mi sana bunlarý yazarken bile bana aðlayarak söylediðin eðil salkým söðüt eðil bu benimki sevda deðil parçasýný dinleyerek yazýyorum, niye; sarýlmadým biliyormusun o zaman öyle çok seviyordum ki seni , kimseyi sevgime þahit tutmak istemiyordum ( bu hayatta þahitler yalandan korkanlar yada yalanýný saklayanlar içindir) ben ondan sarýlmadým çünkü deðildi sevdam yalan neden ben yalan . O beþ gün ALLAH ýn aþkýna, ne anne ne baba ne kardeþ ne de arkadaþ yalnýz sendin senle ayrýlýrken o gün ayrýlamýyorduk biliyormusun ben sensiz bir ölüm bile istemiyorum bu hayat hiç arkasýna dönüp bakmayan bir hayat bizlerse küçük birer þeyleriz ne benim için Aleviliðin nede sünnüliðin hiçbir anlamý yoktu yeminler olsun sen istiyordun bende evet demeyi dünden istiyordum bir oðlumuz olursa adý deniz olsun taylan olsun derdin ,yeter ki senle olsun . bak ölüm penceresini açmýþ, el sallýyor, geçen zamana kimse dur diyemiyor ,biz neyi kaybettik ki arýyoruz , inan hiç alýþamadým yokluðuna, ayný nefesi soluyorken sen yokmuþsun gibi davranamýyorum. tamam sözümde duruyorum saat on ikiyi bulunca pencerenizi yokluyorum, hayaline bile þükrediyorum bunu sen yok iken bile yapýyordum her bayram ilk senle bayramlaþýyordum hiç vazgeçmedim de , þahit aramýyorum onca sene narlý kuyuda birini sevdiðimi esnaf biliyordu ne onlar soruyordu nede ben anlatýyordum o kadar derindeydin ki seni çýkartamýyorlardý . arkadaþlarýmýn çoðu evlendi, çala çocuk sahibi oldular her gün soruyorlar hadi oðlum sen neden elini çabuk tutmuyorsun, bilmezler elim kolum kýrýldý tutmuyor . sana bir anýmý anlatayým askerdeyim 14 þubat sevgililer günü senle ilk sevgililer günümüz telefon kartý yok satýlmýyor çatlayacaðým sýkýntýdan, nasýl olurda sevgimizi paylaþamayacaðým. þükür ALLAHa ,bana birini rast getirdi, dedim ki devrem telefon kartýn var mý o da ne dese iyi valla devrem bir tanem vardý yolda kaybettim, diyiyorsan tekrar gidip bakayým bende sana zahmet dedim gerçekten gitti baktý ve buldu çamurun içerisinden çýkarmýþ, kartý temizledim, çok þükür dedim o kadar çok duygu birikmiþti ki neredeyse aðlayacaktým ve sesini duyduðum da caným deyiþin canýndan bir parçaymýþ gibi söyleyiþin yetiyordu, ben sana sensizliði anlatýrken hüzünlenmiþ boðazým düðüm, düðüm olmuþ bana sen üzülme sevgilim sen benim kocamsýn demiþtin. belki sen bunlarý okur iken gerçekten söylediðine kendini, inandýrmayacaksýn, ama olsun inanmadýðýn vakit þizofren birinin aþka mektubu de geç biliyormusun sevgili bu hayatta ne ye dikkat ediyorum bir merhamet isteyen günahkar olmamaya iki iyi bir adam olmaya kimseyi kýrmamaya üç seni unutmamaya, geçiyor zaman bu sýralar saçlarým biraz aðarmýþ olsun, sorun deðil bu farký uzunluðundan ayýrt edebiliyorlar onunda uzun olmasýnýn sebebi sensin çok seviyordun uzun saçlý olmamý ,bende bu alýþkanlýðýmdan seni görebilme ihtimalime karþýlýk vazgeçmiyorum. Bilirsin askerliðime iki gün kala ,senle þehrin üst taraflarýna gitmiþtik yaðmur çok tatlý yaðýyordu bir anda þehrin bütün ýþýklarý sönmüþ her yan karýnlýk olmuþ yalnýzlýðýmýzýn gözleri tek þahidimiz di bende deri çeketimi çýkarýp sana giydirmiþtim sonra yaðmurun altýnda dans etmiþtik deliler gibi ýslanarak, vakit daralýyor ve bizim canangilin yoluna koyulmamýz gerekiydu, bu gece ne güzel bir geceydi, beraber aðlamýþtýk bu benimki sevda deðil parçasýnda sonra tekrar aðlamýþ ayrýlmak bilmiyorduk sen bir türlü gidemiyordun istemiyordun sonra ayrýlýyoruz þimdi sen gidiyorsunAma, hayalin gözümden gitmiyor bir sigara yakýyorum o bitiyor ikincisini yakýyorum yarým olmuþ sigaram sonra sen geliyorsun. Söyle be deli sana kim dedi seni orada beklediðimi yok yok deli asýl benim bana kim dedi bekle geri gelir diye …..Þimdi sormak istiyorum sana seni deðil de kimi sevmeliyim konuþmadan bile anlaþabildiðim tek sen ,ben hayla daha sana karþý kusur iþlediðime inanmýyorum,yazýlacak o kadar çok þey var ki tek bir gecemi insan birini düþünmeden uyuyamaz, olmuyor iþte ne düþünmekten nede sevmekten vazgeçilemiyor deðil ki senden merhamet istiyorum Seni çok anlatmak sadece beni yoruyor, sevgili inan þimdi bile üzülmeni istemiyorum, seni çünkü hayla býraktýðým gibi hatýrlýyorum ne olur kendine iyi bak ben bu sýralar seni göremiyorum neredeyse bir sene oldu uzaktan da olsa göremediðim olsun ama býraktýðým yerdesin askerliðimin son sekiz ayýnda piknikte çektirdiðin fotoðrafýn vardý onun göðsüme koyup uyuyordum velhasýl iyi anýyorum seni hatýralarýmda da yaþatýyorum . sýkýlmayasýn diye karþýna çýkmadým, usanmayasýn diye telefonunuzu aramadým, kendi acýlarýmla yaþarým dediðin için acýlarýný daha fazla tazelemek istemedim, iþin aslý seni sevdiðim için üzülmeni istemedim diye kendimden de mahrum ettim þimdi aþkýna prangalý bir mahkumum, sensizliðin saatlerinde yazýyorum sensizliði. þimdi gidiyorum yüreðimin yorgun sevdasý ama yarýn tekrar geleceðim ve sensizliði tekrar demleyeceðim.Ýnsan olduðum hayatýn en deðerli varlýðý ,yeþil gözlerinde filizlenen acýmýn dalý olmaktan gurur duyuyor, seni sevgimle anýyor bir baþka yaþam olursa eyer gönülden seni arzuluyorum iyi varsýn …


GERÇEKYaþamlaölümüm arasýndaki tek kavgam
Her kelimeye yüklediðim tek anlam
Karanlýk bir suret, olabildiðince gizlenen
Sen bütün kaçmalarýn ardýndan umarsýz sevgili
Kaç kaçabildiðin kadar, yorulmadan
Ýnan ki hepsi yolun sonuna kadar
ve Yorulacak riyakar, olmak istemeyen, zaman

Ayrýlýðýma gem vuruyor yaklaþmayan vuslatýn
Ölüm bile merhamet isteyen günahkar
Sende endiþelenme senden kalan ýzdýrap
Gecemle gündüzüm arasýndadýr hep bu harp

Hep sisli bir sýr perdesi aralanmak istenen
Hayat bu gözünü açýp kapayýncaya kadar geçen
Kaderdir muhakkak avucunda acýyla övünen
Bana düþen yaþamadýðýmdan yaþadýðýmý düþmem

Seni anlatmak birkaç hüzünlü mýsra belki
Belki anlayýnca gözlerde beliren merhamet sevinci
Þahidimdir gecenin avucundaki gözyaþý
Sitem acizlik olur derdin terbiyesinden
Bir silebilsem seni keþke o eriþemediðim derinden

Ölüm bile bu gece kendini ucuza satýyor
Yalnýzlýðým bile bana deli diye baðýrýyor
Anlamýyorum neden ölümün kollarýnda üþüyorum
Belki gerçekten çok korkuyorum
Sevgilim ben sensiz her sabahý neden neden
hep böyle geceden demliyorum
þimdi gidiyorum ama yarýn tekrar geliyorum

fatihBAÞKARA 

            RUHUNA DAVET

 

GECEYÝ YARILAYIP GEL BANA GÝZLÝCE
ARKANDA KALMASIN HÝÇ BÝR ÝZ
GÝR ÝÇERÝ SESSÝZCE
ÜSTÜNDEKÝ BÜTÜN HAYATA DAÝR
YORGUNLUÐU SÝRKELE

KAPILARI KAPA PENCERELERÝ SÜRGÜLE
BÝR YILAN GÝBÝ BENÝ BÜTÜN GECE ZEHÝRLE
AMA YANLIZ SENLE ÖLMEK VAR
 HER ÞEYÝ YAÞA VE YAÞAT GÝZLÝCE

DURDUR SAATLERÝ SABAHI OLMASIN BU GECENÝN
IÞIKLAR BÝR ÖMÜR SÖNÜK KALSIN
BÝR ÇOCUK AKLI OLSUN ÝÇÝMÝZDE
ÝÇÝMÝZDE HÝÇ BÝR ANLAM KURMAYALIM
VE DELÝLER GÝBÝ SEVÝÞELÝM SESSÝZCE
SEN BENÝ ÝÇÝNDE ÖLDÜR BEN SENÝ ÝÇÝMDE

FATÝH BAÞKARA not bu þiir askerden kalma