SONNET
Yere göğe konulmaz o kutlu duygulardan
Size haberlerim var o uzak diyarlardan
Ben şimdi bu duyguları sarıp da sarmalasam
Bir kadın vurdu beni en can yerimden şimdi
Niçin vurdun sen beni vuracaksan vur gölgeni
Sana ihanet eden ben değilim gölgendi
Usandım ben usandım habire söylemekten
Usandım ben başıboş yaşamaktan usandım
Bu kadınlar dırdırı bıktırdı yaşamaktan
Ölümü umursamaz dünyada yaşamaktan
Hayattan habersizler ölümü anmıyorlar
Aşkı umursamıyor kavgaya doymuyorlar
Erkeklere takmaktır hep işleri güçleri
Açılmıştır gözleri şeytan ayartısına
İlenmek üzerine hep söylenişleri
Bin bir nimet içinde nankörlük ediyorlar
Dalgalı deniz gibi kabarıp duruyorlar
Onlarla da olmuyor onlarsız da olmuyor
Diliyorum kurtarsın bizi bu halden Allah
Beni bende öldürsün tekrar diriltsin Allah
Ben Allah’ı seveyim Allah ta sevsin beni
Zira geçip gidiyor hep boşa tüm zamanlar