Soydum Şiirimin Soluğunu
boşunam
ruhsatsızım
dile kolayım,çala kalemim
güz telaşım
mülteci duygularımın korkusu

bil istedim...

martı sandı kendini denizine,
yolu şaşmış güvercinlerim
tuzlandı kanatlarım
yazlandı
boş verdim..
utanır yok seslerimin bahçeleri,
yıldız sayarken gökyüzün
ağız kurusuyum karşı,karşının
dil kırışığı
ses soluk buruşuğu

ay vurdu öteme az öncelerin
ay vurdu çiseme
ateşler yanına koydum içimi
kül eşeledim
söze değdim
köze değdim
düşler büyüttüm kadın iklimine
soydum şiirimin soluğunu
kirpiğine kirpiğim değsin istedim
sendin beş kollu şamdanımda ,
tek mumum
harla güneşini gök gürültüsünün
yak düşlerimi
şaşırsın iğne oyası umurum

boşunam
aklım,fikrim
ruhsatsızım
dile kolayım,güz telaşım
tereddütüm...ne mümkünüm

bil istedim,
üzgünüm...

Demir Mutlugil
( Soydum Şiirimin Soluğunu başlıklı yazı DemirMUTLUGİL tarafından 12/20/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.