sevip unutmuş kuşlar
yaşını göstermeyen ağaç
yürek tokluğuna seven adam
iki şahit
ve mühim bir neden
şehrin yazgıya direngen köşesinde
sevda tükettiler birlikte
daha erkendi olması gereken
hazırlıksız yakalandı an
yandı can
ve falan Z...
ve filan
çeşnili bir çaresizlikti ,
niyesi sır vazgeçişler
ıslaktı aynı yeri acıyan sözler
kendini boşluğa bıraktı,
güz yaprağı
kalabalık taklidi yaparken,
kıpırdayan gözler
güne sağırdı,
sesli düşünen şarkıların dili
başımı eğdiğim yerde
ve falan Z...
ve filan
en sevdiği kulağını kesiyordu Van Gogh
içkisiz bir masada
Milena’ya bilmem kaçıncı ,
mektubunu yazıyorken Kafka
bütün harfler mutsuzdu
an kulak kesilirken yokluğa
ayrılığı kutsuyordu
vazgeçilmiş tanrılar İda’ da
bakakalınmış Medusa
gözümüzü kaçırdık birlikte
ilahiydi iç burkan komedya
ve falan Z...
ve filan
baş harfini kullandım yine bağışla...
Demir Mutlugil
