Son Veda
Son Veda
Hasret kaldım
Gülüşüne
Sesine
Bakışlarına
O içimi
Titreten
Sevdana
Sessiz ,sedasız
Gidişin
Beni kahru perişan
Eyledi
Alev,Alev Yanıyorum
Kor Ateşlerde
Geç bulup, tez kaybettiğim
Son sözün
Kulaklarımda çınlıyor
Nasıl bir ateşsin
Sen
Yana yana kül
Oldum
Menzilin bana ırak,
Bir bilinmez diyardasın
Aramızda
Bitmek
Bilmeyen
Ayrilik rüzgarları
Özledim yârim Seni
Özledim
Çık gel Allah Aşkına!
Uyandir beni bu kabustan
Yaşamamış
Rüyaymış
Sanayım
Yakarışım sanadır,
Bu hayatta
Varım, yoğum sensin
Vücudumdaki 366
Damarımda
Sen dolaşır
Bu Son Vedamız
Olmasın
N'olur çık Gel ....
(
Son Veda başlıklı yazı
Efruze tarafından
23.01.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
