ŞEBİ ARUS
Annem öldü/
Yeğenlerim öldü
Peş peşe/
Halam öldü geçenlerde
Şimdi yeni haber aldım Amcam ölmüş
Rahmet olsun hepsine
Hepsi bir yıl içinde
Hüzünlere battık biz
Yüzdük hüzün denizinde
Hüzün yılım oldu benim
Efendimiz gibi
Şimdi daha iyi anlıyorum onu
Acısını hissediyorum yüreğimde
Annem öldü
Yeğenlerim öldü peş peşe
Şimdi yatıyorlar sıra serviler gibi bir bahçe içinde
Bekliyorlar Amcamı
Hazırlık yapıyorlar
En güzel bir şekilde
Karşılamak için
Annem Gülizar hatun
Yeğenlerim Alkame ve Mücahit
Amcam Muhammet
Rahmet olsun ruhlarına
Deryalar kadar rahmet
Hep beraber gittiler
Elele tutuşarak gittiler
Düğüne gider gibi gittiler
Ölüme gittiler birbirleriyle yarışarak
Ve aşkla
Düğünlerine gittiler
Düğünlerine gittiler
Düğünleri oldu her birinin
Annem babama kavuştu
Yeğenlerim sevgililerine
Amcam kavuşacak geçmişlerine
Dedem hoca Ahmet Efendi
Ninem Hatice hatun
Halalarım Ayşe Fatma ve emine
Bekliyorlar onu
Hazırlıklarına başladılar sevinçle
Şimdi biz sessizce anıyoruz onları
Anıyor ve ağlıyoruz sessizce
Gözyaşlarımızı akıtıyoruz sessiz ve derinden
Irmak olup yüreğimiz çağlıyor
Ama aramızda kalsın
Laf arasında
Hep birbirimizden habersiz
Düğünleri oldu diyoruz
Annemin düğünü
Alkame nin düğünü
Mücahit’in düğünü
Şimdi de diyeceğiz muhtemel
Muhammet Amcamın düğünü olacak
Düğün var düğün var düğünümüz var
Buyurun gelin dostlar düğünümüz var
Köpeğimiz vardı mini minnacık yavrucak
Daha üç gün oldu kavuşalı
Ne de sevmiştik zavallıyı
Aniden ölüverdi birdenbire öldü
Bir sabah bulduk onu yuvasının önünde upuzun yatmış olarak
Henüz bir adı da yoktu koymamıştık
Şimdi diyorum ki adı Kıtmir olsun
O da onlarla cennette birlikte olsun
Biliyorum olmayacak olmaz olamaz amma
Öyle olmasını istiyorum
Gönlüm böyle istiyor
Gönlüme söz geçiremiyorum