EMPATİ
Deniz durulsa gök yarılsa
Devrimdir günebakanlar insanlığa
Dünya sırtını çevirmekteyken bana
Ben yelken açmışım aşka
Durur durur ağlarım ben
Bir hamalın sırtındaki ağır yük gibi
Anlatırım telefonda aşkın gizemini sana
Sözcükler arasında saklıdır bakla
Bir erkek geç kalmıştır her zaman
Akşamları yürek burkan buluşma
Bir koşudur başlar ve biter hayat
Hazin son ağır ağır yaklaşmakta
İnsan umursamaz davranmakta
Bırakın ben yorgunum aşktan
Ve ben artık savaşmaktan bıktım
Sabahlarsız yapamam ben
Ah o solmayan ışıklarla güneş
Yaşama sevinci verirken bana
En çok denk düşüyor biten bir aşka
Eski bir şarkıyı yavaşça mırıldanmakta
İlk sohbetimizdir bu aşkla seninle birlik
Geçmiş geçmiştir özlemle anlatılır ancak
Dudaklarda gizlidir hep bu söylenenler
Düşük yoğunluklu bir savaşa başlanılır
Bitirilir çıkarılan bir şapkayla aşka
Gömmeli tüm yaşananları bir geçmişe
Büyük bir unutuş yaşanmalı artık tümden
Bir çift sözde saklıdır her şey baştanbaşa
Bir umut ve düş kırıklığı birlikte
Günahsızlığın verdiği cesaret
İnsanı kahraman yapabilir mi ki
Haklı olmak en iyisidir elbet
Günahlar yok olur tertemiz bir tövbeyle
Ama değişen bir şey yok
Bir devrimden başka elde kalan ne
Yepyeni dirilişe ayarlıdır her şey
Kavga uzar gider uzar gider
Empatinin kör olduğu yerlerde