Zamanın hükmü altında, yıpranmış bedenim sessiz,
Gökyüzünde yıldızlar, gecenin örtüsüne sığınır kimsesiz.
*
Gökyüzünde yorgun bir yıldızım ben,
Gecenin karanlığında kaybolmuşum.
Koştum, yoruldum, durdum,
Bu yorgun bedenin içinde hapsolmuşum.
*
Gözlerimde yorgun bir bakış var,
Yılların ağırlığı çökmüş üstüme.
Yürüdüm, düştüm, kalktım,
Bu yorgun ruhun zorlu yolculuğunda.
*
Kulaklarımda yorgun bir sessizlik,
Hayatın gürültüsü boğmuş içimi.
Dinledim, duydum, sustum,
Bu yorgun kalbin sessiz çığlıklarında.
*
Ama hala içimde bir umut var,
Yıldızlar kadar parlak, gökyüzünde.
Yanarım, yanarım, yanarım,
Bu yorgun ruhun sonsuz ışığında.
*
Yorgunluğumun izleri silinir belki,
Yeniden doğarım, güneşin doğuşunda.
Uzanırım, dinlenirim, nefes alırım,
Bu yorgun bedenin huzur bulduğu anda.
*
Gökyüzünde yorgun bir yıldızım ben,
Ama asla sönmeyecek içimdeki ateş.
Yorgunluk geçer, hayat devam eder,
Ve ben yine aydınlık yarınlar için yola koyulurum.
*
Bir gün daha biterken, yorgun ruhumun isyanı his/siz,
Güneşin batışıyla birlikte yoğunlaşan sis, is/siz ve hevessiz.
*
Yazan: SağırZadeOzaN
(
Yorgun Ruhun İç Çekişi başlıklı yazı
sagirzadeozan tarafından
25.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
