Ay İşığında
Gece tek başına yürüyorum sokakta
Ne bir fanisi, ne bir ölümsüzü var
Nereye gittiğimi biliyordum sonuçta
Bende ne akıl, ne de bir fikir var
Seviyordum ama tüm kalbimle
Kalbim hep derdi Menekşe
Benden önce biri yaptı hamle
Ama seni gül gibi sevdim hep Menekşe
Ay işığında, akacaktı kan
Ay işığında, doğmayacaktı güneş
Ay işığında, senin gözlerine bakmadan
Ay işığında, bitmeyecekti bu çilekeş
Elimde bir çiçek yürüyordum sokakta
Gözlerim burda, aklım başka yerde
Üzerimde bir menekşe yürüyordum sokakta
Kulaklarım burda, dikkatim başka yerde
Koskoca maziler canlanırdı gözümde
Gözlerimden yaş, dudaklarından gülümse
Hayatın boyu hep yaşardın kalbimde
İstediğim buydu hep benimle sevinse
Ay işığında, bitmeyecekti yaz
Ay işığında, bu şiiri söylecekti komşular
Ay işığında, bitmeyecekti hep şiiri alaz
Ay işığında, bu şiiri söyleyecekti insanlar
~ Alaz / 16 Yaş
Tasarım Öğrencisi
00:02
(
Ay İşığında başlıklı yazı
alaz-hudaverdiyev tarafından
27.02.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
