Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.
Gamzenin şavkıyla ışıdı gönlüm.
Kaşlarını çatsan karardı dünyam.
Adını içinde taşıdı gönlüm.


Bir misal dediler dedim gülmisal.
Masal dağlarında lâleler al al.
Dedim ki hem nihal hem de gülnihal.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Ak doruklu dağdın benim karşımda.
Yıldız yıldız gülümserdin arşımda.
Esen rüzgârdaki çılgın hışımda.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


İndi ovalara uslandı gönül.
Yeri geldi yine puslandı gönül.
Adında gül özünde gül yüzün gül.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Beş vakit huzura durduğum demde.
Dert de sendin em de sendin sinemde.
Sen çıktın hep gönül muhasebemde.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.


Bitti sandım sevdan. tekrar başladı.
Bakışların yüreğime işledi.
Aşk polisi beni senle fişledi.
Sende beş mevsimi yaşadı gönlüm.
Ankara 04.05.2010 İ.K




( Sende Beş Mevsimi Yaşadı Gönlüm başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 4.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu