Aþk denen bu his,
Nüfus ediyor tenime.
Sanki ruhum beni terk edip,
Seni dolduruyor yerine.
Öylece ele geçiriyorsun beni,
Engel dahi olamýyorum buna,
Hani unut demiþtin beni,
Olmuyor iþte anlasana.
Beni teselli ediyorlar unutursun diye,
Keþke dedikleri kadar kolay olsa;
Ýçinde bulunduðum halet-i ruhiye,
Biranda seni çýkarýp atsa.
Çok düþündüm sabahý olmayan geceleri,
Türlü türlü yalanlar uydurup durdum,
Seni hayalimde yaþadýðým seneleri,
Sadece hatýrlamakla avundum...