ZEKAT
Her
kim kapısının önünü temizlerse
Mahalle
temiz olur
Her
kim de en yakınlarına verirse zekât
Ailede
fakir kalmaz
Kimi Analar
var seksen doksan yaşında
Pazarlarda
ürettiklerini satıyor, morarmış elleri ile
Bakmak
zorundaymış Anasına Babasına evlat
Zekât
düşmezmiş Anaya Baba’ya
Evlatlar
ayrı ülkelerde, ayrı şehirlerde
Gelinler
de bakmak zorunda değilmiş, eşinin Ana Babasına
Böylece
gariptir bizim ihtiyarlar
Analar
Babalar
Kapısı
altından da olsa ihtiyarın
Muhtaçtır
sevgiye ilgiye
İhtiyarlarında
vardır isteği
Zekât
vermeye
Veren
mutludur daima
Babanın
Ananında mutlu olmaya hakkı var
Ver ki
sana da verilsin
Sevki
sevilesin!
Artık
düşünsek gerçekleri
Bölündü
aileler, sevgisiz büyüyor torunlar
eminnur Acar