Yalnızlığımın Şiiri
//...Seni kendime ararken
Umutsuzluklar içinde kalakaldım bir köşede...
Ve gelip geçiyorken hayat
Alamadan fikrimi yaşama dair
Farkın da bile değilim yalnızlığımın
Sevgiye aç bedenime
Aşk'tan yoksun yüreğime
Üzerime gelen sıvası çatlamış dört duvara
Sende kaybolan ruhuma
Bitmek bilmeyen tütünümün dumanına
Harfleri silinmiş, eskimiş klavyeme
Ve gün yüzüne hasret
Sararmış sayfalarıma inat
Yazıyorum...
Ne hatırlamak geçmişi
Ne hatırlanacak bir şeyler yapabilmek
Ne silebilmek defterden yazılanları
Ne silinecek isimler bulabilmek için
Ne de yaşamıma paha biçemeyenler için
Yazıyorum...
Ne kimsenin yaşamında benden bir alıntı
Ne kimseden bana fayda
Olsa olsa zarardır insana,
Benim yalnızlığım
Ne varsa kendinde var
Unutma!...
Ne seninki ona,
Ne de onunki sana
Çözümü olmayan yalnızlığa mahkumum
Bilirler ki her yalnız(lık) olan başlı başına bir dünyadır
Yaşamı kendi içine sığdıran
Her dünya başlı başına bir yaşamdır
Oysa bir kişinin yaşamına dolan
Hükümsüzce yalnızlığa mahkumum
Sebebi bile bilinmeyen hüzünlere
Ardı arkası gelmeyen günlere
Asla duyulamayacak olan dost seslere
Sevgiliye ve sevgiye hasret yüreklere sesleniyorum
Yalnızlığımın şiiri dir bu
Kimsesizliğime itafen...
NeYzEn..
Bülent Kaya
(
Yalnızlığımın Şiiri başlıklı yazı
bulent-kaya tarafından
15.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
