Ruh-u Revanım
Ruh-u Revanım
Esaret kokusu sardı yine dört bir yanımı
Sensizlik beni yapayalnız çevreledi
Gözlerimde yaşlar, yolunu beklerim
Gittiğinden beri esirim bu aşka
Niceleri geldi, geçti
Dolduramadı yerini
İçimdeki hasretin bir volkan gibi
Bir çığ gibi büyüdü
Artık sensiz nefes alamıyorum
Bu şehir haram bana sevdiğim
Nolur du ruhumuz bedenimiz kavuşsaydı
Kapatmak istesen de kapanmaz bu yaram
İlacım, dermanım sensin
Ölüyorum gün be gün
Ruhum, kalbim,bedenim
Sensiz nefes almayı unuttu
İçim içime sığmıyor
Kendimde değilim
Öyle bir acı ki yaşadığım
Kimsesiz, yetim tek başına kalmış
Bir çocuk gibiyim
Haykırsam sesimi duyar mısın?
Ey Ölümsüz Sevdam
Seni öylesine sevdim ki, tarifi yok
Ne çare, yok olup gittin uzak diyarlara
Acılarım nasır tuttu
Aylar, ayları kovaladı
Bir gün olur da beni hatırlayıp geri gelirsen
Sana olan ebediyetimi
Kederimi mukaddes bilip,
Ruhumu teslim etmeden
Gel Ey Mahbubem...
(
Ruh-u Revanım başlıklı yazı
Efruze tarafından
4.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
