bir seher vaktinde bir dertli bülbül
feryadı duyarsan bil ki sevdiğim
bülbül de derdimin dile geldiğin
anlayıp da ağla ağla sevdiğim

gezdiğin bahçenin lalesi gülü
boynunu bükmüşse bil ki sevdiğim
gönlümdeki umut heycan ne halde
anlayıp da ağla ağla sevdiğim

gökyüzünü kara bulut sarınca
güneş kaybolup da ay doğmayınca
seher vakti dertli bülbül susunca
ağla da karalar bağla sevdiğim

kölecioğlunun yaş gözlerine
doldukça geliver sil gözlerini
silip de teselli edemiyorsan
düşünde birazcık döv dizlerini

Ahmet kölecioğlu 25-01-2004