Gün henüz yeni baþlýyor
Ruhum sessizliðini koruyor, sukutu kuþanýyor
Kalbim hicraný anýyor, þevk halimi býrakýyor, bekleyen yol ne arýyor
Hasret sinemde baþkalaþýyor, umutlarým ne vakit sürurlaþacaðýný bekliyor

Sanki her aným bir hazan
Ey meþkûk bir þekilde sefilliðimi merakla anan
Ey damarlarýmda dolaþan anlamlý kan, ey hayatý muþtu için saklanan
Nerdesin, hangi iklimin neþesisin, ah o sürurlu nefesin yok, ben kimsesizim

Vefayý ben kime sorayým
Kaybolan sadakati nerde bulayým, edebi sýzýyým
Kalbi dirliðimde bizarým, ruhumun nazarlarýnda kaybolan bir insaným
Evet, niyaz için yastayým, hasretin elemiyle sancýlarý kuþanan bir hastayým

Belki demin ayazýndayým
Kuþlarýn çýrptýðý kanatlarda umudu anmaktayým
Lakin niçin yaþamaktayým, aklýn tarumarlýðýnda farktayým ne hicraným
Takatsizliðimle kimin yüzüne bakarým, beklentileri nasýl anlatýrým, acýyým

Unutulmak ne kadar zormuþ
Sanki sinemi kor halinde daðlayan ne umutmuþ
Hüzün nefesimi solduran korkulukmuþ, zaman bu katrede anýlan olmuþ
Yaþarken dahi ölmek halime mal olmuþ, yeis içinde ki heveslerimde solmuþ

Ne yar var ve ne de harý var
Ah bedbinliðimde dinmeyen bir hicran var yar
Ne yapalým açmadý bir türlü halimde bahar, bahtýmda hüzün baþka yar
Artýk ne sinemin efkârýný an ve ne de hasretin baðrýnda benim gibi yan yar

Sen bari þevkin banisinde kal
Ah sukutum, çýðlýðým kime eriþecektir oldu lal
Bak temaþa ediyor halimi sürurlu hilal, ölüm yaklaþtý düþünme sen yar
Ne kadar umudun varsa ve ne kadar gayretin harsa, yaþamak senindir yar

Aþk halimde þimdi bir demdir
Tefekkür idrakimde bütündür, sevda ardýr yar
Ne varlýðým kardýr ve ne ufuklarým halimde istiklali hakkýyla yaþatýr
Farký fark etmek sanattýr ey yar, aþk tahayyülümde bir baþka açar ey yar


Mustafa CÝLASUN