KAÐIT ADAM

Sevgi sözcüklü kartpostallar,

Denize akan manzaralar,

Yalnýz baþýna izlediði bir uçurum,

Yüzeyini kaplamýþtý bütün bunlar,

Kaðýt adam,

Krediler, ünvanlar vergiler harçlar,

Bedenini boyamýþtý tüm bunlar,

Kaðýt adam,

Aynaya baktý bir gün,

Bir bankadan hallice idi,

Bir insandan gerice,

Kaðýt adam,

Çýkarmaya baþladý, zýmbalanmýþ faturalarý

Ödenmiþ, ödenmemiþ borçlarý

Dünyayý çýkardý üzerinden,

Yine de bir kaðýt adamdý,

Bir þiir buldu sol tarafýnda,

“Sevgisiz kalýnca, dünyaya boyanacaðým.”

Attý dünyanýn boyasýný,

Þiirler, kitaplar tablolar vardý

Bedeninin üzerinde onlarý da attý,

Attýkça bitiremiyordu, kaðýttan hükümdarlýðýný

Bir çakmak aldý eline,

Üzerine benzin döktü, kendisini yaktý

Caný hiç acýmadý,

Kaðýttandý,

Oysa daha önce çok yanmýþtý caný,

Demek ki,

Acýyordu kaðýtlarýn caný,

Kaðýt adamýn deðil.