Online Üye
Online Ziyaretçi
Gazzeye Dair..
“İçimde Yarım Kalmış Bir Konuşmanın Üzüntüsü Vardı”
Sabahattin Ali
Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen bir mülteci İle “İçimde Yarım Kalmış Bir Konuşmanın Üzüntüsü Vardı” ve Beynime vurulmuştu kelepçeler, Nereye dönsem , hücreler içinde hücreler. Boğuktu ve pusluydu sesler... uykusuzdu boğazıma düğümlenen nefesler .Yorgun ve yılgındı. Yıpranmıştı dudaklarım ve susuzdu cinnetimle yıkanan cenazeler.
Zihnimin uçlarında biriken , uyuyan , sürünen.. sabiler diriler.. ölüler.. ıssız , şafaksız ve sessizler. şakaklarımı kemiren namlu uçları; Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen bir mülteci gibi kimsesizler.
Hani nerde o ..! Hani nerde , Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen mülteci …ve beni emekleyen şerha nerde
Peyder pey alevlenen sevda nerde..
Yüreğimin sancısı..! Havva nerde
Diyenler gibi kefensizler
Büyüyen ,büyüleyen cüceler, beynimi boğazlayan düşünceler .. hepsi birer kafes gibi hepsi birer hücre içinde söylenceler.
Ve sahne içinde sahneler
.. o kim ki ; kim ki onu sahneler ...
Perde arkalarında gizlenen pencereler ..
beni emekleyen şerha nerde..? Peyder pey alevlenen sevda nerde..
Yüreğimin sancısı..! Mevla nerde.
Diyenler gibi kefensizler..
Hani nerde o ..! Hani nerde , Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen mülteci. setretildiğim semtlerin gizinde mi deşiliyordu elleri..
Zira ’İçimde Yarım Kalmış Bir Konuşmanın Üzüntüsü Vardı” Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen bir mülteci ile. O ki.. kendimden sıyrılan bir kopuşun küfrüydü.. Bu öyle bir kopuş ki yaşamın en güzel süsüydü.
Güya ben Adem o Havva’ydı. Yüreğimdeki ay, nefesimde ki hava ,Zihnimde ki kavgaydı.
Kan kırmızı akan kemanımın saçlarından çığıran bir yasaydı.
Ah ki bir yaşasaydı…
Zira ’İçimde Yarım Kalmış Bir Konuşmanın Üzüntüsü Vardı” Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen bir mülteci ile.
Bilinseydi .. Senin gibi bilinseydi.. Gecenin sessizliğinde , sensizlikle tükenmiş, kutsanmış ve ulu cihanın dillleri , bağrını kopararak şakırdatırdı şarkını ve gözlerin gibi alabilseydi gözlerine , savaşarak yaşatırdı. aşkını.
Hani nerde o ..! Hani nerde , Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen mülteci …ve beni emekleyen şerha nerde.
Peyder pey alevlenen sevda nerde..
Yüreğimin sancısı..! Aksa nerde
Diyenler gibi kefensizler…
’İçimde Yarım Kalmış Bir Konuşmanın Üzüntüsü Vardı” Şehrimin kimliksiz sokaklarında büyüyen bir mülteci ile Ve kentimin fakir coğrafyasından doğan bozkır çocukları...! göğün göğsünü yırtarak sesleniyorum! zehirli ve kirletilmiş zihinlerin topraklarına..
iblisin başını saygıyla eğdirenlerin başına..
Zira firavunun kibrini inşa ediyorlardı
Şimdi kim bozguna uğratacak bu sessizliği ve sensizliği. İblisin başını saygıyla eğdirenlerin başına.. Kim indirecek mengeneyi.
Şimdi beni emekleyen şerha nerde.
Peyder pey alevlenen sevda nerde..
Yüreğimin sancısı..! Aksa nerde
Diyenler gibi kefensizler…
Utanıyorum … utanıyorum ve çıldırıyorum ve yine Beynime vurulmuş kelepçeler, Nereye dönsem , hücreler içinde hücreler boğuk ve puslu sesler , uykusuzdu boğazıma düğümlenen nefesler
Ve susuz kaldı artık cinnetimle yıkanan cenazeler.
Erkam YILDIRIM
(Siruni)
Yazarın
Önceki Yazısı