‘’Ýþgale uðramýþ topraklar gibiyim.’’

                          Siruni

Kentimin ýþýklarýný kapatýn bu gece ‘’ ’Ýþgale uðramýþ topraklar gibiyim’’. Her yaným falçata izleri, her yaným acý, beynimin uçlarýnda ömürlük bir sancý ...taþýyor. Taþýyorum senin için yüreðimle yabancý. Ve Sýzmýþým sisli bir ayetin iliklerinden koparak ve seni anlatan sureyi sürüyorum gözlerime ve ruhanilerin sözleri çarpýyor gökten inip cesedime. Karanlýklarým ... ah karanlýklarým...küfrederken þeytanýmýn mabedine bir yürüyüþün yaþlanan gözlerinin çürüyüþü gibi kahýr tablosunda duran zihnim, Öylece asmýþ þakaklarýný þizofrenik hatýralarýn gölgesine.

Karanlýklar diyorum ya ... karanlýklar içinde karanlýklar. Bitmez mi...? yetmez mi...? ve geçmez mi...? bu çýðlýklar.

  Þimdi bende senin gibi, bir kehanetin yaþamsal senfonisi arasýnda kirli, lanetli ve sicilli bozuk þarkýlarý dinlerken, yüzyýllarýn kulaklarýma doldurduklarý ve uðruna ulu mabetlere kýydýklarý bir gönlün yangýný ortasýnda Sýkýþmýþ ve gölgelenmiþ ruhlarýn, bedenlerine sýðmayan tabutlarý gibi , tam arkasýnda duran vaizin , gökten inen bir cüzü  ile ‘’Ýþgale uðramýþ topraklar gibiyim.’’ Diyorum ya ...! þimdi kentimin ýþýklarýný kapatýn bu gece. Zira her þey yitip gitti, her þey ölü. Dirilerden haber yok. Ey yüreðimin zihnini avutan þarký ...!  Ellerinle göðsümüze neden indirmezsin o beklenen þavký.

   Kentimin ýþýklarýný kapatýn bu gece ‘’ ’Ýþgale uðramýþ topraklar gibiyim’’ zihnimin damarlarýnda ölüyor bir bir gündüz ve gece. Zira bu cihanýn en kirli yüzüyüm. Ve ‘’ Çýlgýnlar gibi dolaþýyor bilici, baðrýmdan ulu tanrýyý söküp atabilmek için’’ ancak çaresizce çýrpýnýyor zira ben zaten bir ölüyüm. Çýyanlar, çýngýraklý yýlanlar ... ömründe doðruyu bulamamýþ dillerden dökülen yalanlar. Benden sana, sen den bana geriye kalanlar … harami bir düzenin meczup pazarýndan zihnime abananlar. Çakal sürüsü gibi korkak, ödlek bir et parçasý sen misin yüreðinde yüce ve kadim sýrlarý taþýyan. Yoksa ben miyim karanlýklarýna çelik kubbe indirip Süleymanca taçlandýran.

    Bilesin ki beynimin hücrecikleri Kýyamda, kalbimde rükû, gönlümde secde, Ulu Allah duysun sesimi iblisimin nefesi son kertede. Zira bilmezsin ve anlamazsýn sen “iþgale uðramýþ topraklar gibiyim” her yaným fallara izleri ve her yaným acý cinnetim, cennetimin topraðýndan yaratýldý ve eþkalimin yarasý aþk denilen þerbet ile kanatýldý. Þimdi kentimin ýþýklarýný kapatýn bu gece zira “iþgale Uðramýþ Topraklar gibiyim “Ve Sýzmýþým sisli bir ayetin iliklerinden koparak ve seni anlatan sureyi sürüyorum gözlerime ve tapýnaðýmdan göðsüne goncalar yetiþtiriyorum ne olursun artýk dokunma kelepçelenmiþ makberime.

ERKAM YILDIRIM(SÝRUNÝ)