Ud'um ve Ben!..
Artık avutmuyor Ud'um gönlümü,
Yıllardır sesime ses vermez oldu.
O da nankör çıktı, çaldı ömrümü,
Demek ki O'nun da miâdı doldu.
Yetmiş yıllık sesler gam verdi bana,
Tavrında, tarzında neler aradım!
Asılı dursa da hazdı odama,
Tellerinde bin yılları taradım.
Derdimizi açtık birbirimize,
Şarkılar donattık vefasızlara.
Güldük ve ağladık hep halimize,
Ses idik, söz olduk yarınsızlara.
Şimdi köşesinde sâkin duruyor,
Bilmez sözlerini kime söylesin.
Duyuyorum kalbi sessiz vuruyor,
Yâd ediyor; eski günler nerdesin?
Bilirim, dokunsam beni itecek,
Bir uzun mâziyi dünde bıraktık.
Sonunda bu hasret birgün bitecek,
İkimiz bir meçhûl zamana aktık...
18.06.2020
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Udum Ve Ben... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
3.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
