Online Üye
Online Ziyaretçi
SÜVEYDA 4
Her sabah sana diye evimden çıkıyorum
Kuşlar senin adını anıyorlar süveyda
O anda kalıyorum orada çöküyorum
Bilseler beni sensiz sanıyorlar süveyda
Köşeden dönüyorum okul yolu çocuklar
Biraz yokuş aşağı iniyorlar süveyda
Gözüme bürünüyor o rengârenk gocuklar
Sanki renk körü müyüm deniyorlar süveyda
Köşedeki simitçi avaz avaz bağırır
Sanki senin ismini tanıyorlar süveyda
El kaldırır hayata uzaklardan çağırır
Hepsi senin sesinle anıyorlar süveyda
Her adımın önüne saçlarını sererim
Uçları o bağrıma tünüyorlar süveyda
Saçlarının telini kirpiğime gererim
Kıvrım kıvrım önümde dönüyorlar süveyda
Odamın önündeyim yeşil mavi iç içe
Gölgeler gözlerime siniyorlar süveyda
Kokusunu bırakır güller aşka gelince
Gelip gönül tahtıma biniyorlar süveyda
Az ötede ağaçlar yeşile durmuş dallar
Nasılda bahar diye kanıyorlar süveyda
Yaprağın güz halinde dolmuş bütün
mazgallar
Birikir avucuma banıyorlar süveyda
Gözlerimde yakamoz olup da çarpıyorsun
Her biri gözyaşımla yunuyorlar süveyda
Her yıldız kayışında sanki göz
kırpıyorsun
Âdemin yüreğinde yanıyorlar süveyda
Adem Efiloğlu