Online Üye
Online Ziyaretçi
Gönül verdiğin dünya ne kötü bir cariye
Saçlarına düştü aklar yaklaşır kariye
Alevlendikçe alevlenir çoşar haviye
Gider ayaklar o gün yok bir kaçış nahiye
Ol yâdına düştüğünde gülebilir misin
Arz çökerken sen cisminle kalabilir misin
Seni anacak bir âdem bulabilir misin
Bir yel vurur ki ne naaş kalır ne mersiye
Hakk'ı câhı malda zannedip talkın verirsin
Arşın arşın avlu durur, sen nişten yürürsün
Ko dünyayı dünya üstüne elbet görürsün
Gün geçer dem geçer kalmaz evvelden sâniye
Aba, suf dedikleri birkaç kıl birkaç tüydür
İnsani insan eden yüreğinde ki huydur
Çevirmezsen halini yine haline vaydır
Faydası olur mu? Dünya dol' olsa zaviye
N'ola adın yazarken kalem tutsa muharrir
Fakir yahut muktedir ölende hepsi birdir
Sonra söylenen kelamın cümlesi gıybettir
Düşsün nazara, mukaddem yazılsın haşiye
Ben yolumu bilirim herkes bilsin yolunu
Tutmalı kendine söylerken bile dilini
Sorsalar mı hiç Tani biganeden halini
Derler gahi celvetiyye gahi celvetiyye