Sen batakta gezsen olan ömrünce

Ýnsanýn içine çamur bulaþmaz

Suyu çekilir güneþi görünce

Sen alýþsan toprak sana alýþmaz

Ýnsan alemi cam kümestir sana

Gülden de olsa ten kafestir sana

Bu sevda derin bir nefestir sana

Ciðer çalýþmazsa yürek çalýþmaz

Taþlar kayalar yaþatýlýr bir an

Güneþ ufuktan taþýtýlýr bir an

Zehir gibi ses iþitilir bir an

Bal dudaktan düþen söz acýlaþmaz

Yine vur hele kendini daðlara

Mesken kur kan duvarlý otaðlara

Selam et senden sonra ki saðlara

Pes bu ses ölmüþ kulaða ulaþmaz

Yolun üstünde esen bir rüzgar olsan

Kervanla bir olup bir ile varsan

Sen tahtý revan içinde otursan

Ayak izi olmayan bir yol aþmaz 

Yarin gülünü yaksan istek kalýr

Kendi külünü yaksan istek kalýr

Tâni ölünü yaksan istek kalýr

Olacak iþ mezar mezar dolaþmaz