Ölümlü duyguları toprağa bırakıp
Kuş olup zakkum dalına konsamda
Kader ressamı acep çizer mi kanımı
Haber eder mi kalbimin halini
Kalpleri ayan eden şiirleri
Annem görse yeter dediğim ruh-u revanımı
Kanımı tutamayan soğuk gecelerde
Kör olup takip edemesem kanımı
Kaybolupta bulsam yaşanmamış anıları
Kalp taşıyıpta fakirlik vardı deme
Çaya ekmek bandıran bir çocuk vardı
Çocuk öldü , çay döküldü, masumiyet yandı
Ya Rabbi küller içinde pişti kalbim
Kendimi yaktım da kağıtlar suya yanar mı
Acısı geçsede annem gözlerimde kaldı
Keşke herşey geçmişin iftirası olsa
Acılarım ömrümden kısa olsaydı
Belki, annem derken kalbimi dert sarmazdı
Bir gün tanışmadığımız çiçeklerle tanışıcaz
Ya sen yada ben kokusunu duyucaz
Her sonda toprağa koyacağım canımı. . .
(
Her Sonda Toprağa Koyacağım Canımı. . . başlıklı yazı
Edebîhayat tarafından
16.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
