BİLSEYDİM
Hasret kalmışım yıllar içinde kendime
Hizmet etmekten yakınlarıma
Dönüp te kendime sormamışım
Sen de kimsin diye?
Öyle yorgundu kalbim
Avuçlarımın arasına alıp
Dinlendiresim vardı,
Lakin vaktim yoktu
Görevli geliyor insan hayata
Giden gitti, kalanlar uçtu
Zaman bana kaldı
Borcum var kendime
Ancak kavuştuk birbirimize
Ne yazık eşlik edemiyor, bedenim ruhuma
Bedenimin hasarı çok, tamiri zor
Bıraktım suyu akışına
Nasılsa su yolunu bulur diye
Bilseydim uzun yaşayacağım
Önce kendimi severdim,
Kendime ederdim hizmet
Herkese yetiştim de
Kendime çok geç kalmışım
Yine de mutluyuz birlikte
Diz dizeyiz, önümüzde anılar
Sohbet bazen koyu
Ne de severmişiz meğer birbirimizi
Hasret gideriyoruz şimdi
Beden toprağa, Ruh sahibine döner, bir gün
eminnur acar