Bizi yalnız bırak!
Belli ki, anlatamadığın yahut
Anlatmaya çekindiğin bir şeyler var.
Bırak her şeyi onlar anlatsın,
Bırak, duyguların beni ağlatsın.
Bizi yalnız bırak!
Sana dair ne varsa, her şey onlarda gizli,
Arzuların, emellerin, hüzünlerin, endişelerin,
Kısacası tüm benliğin onlarda gizli,
Bana onlar anlatsın seni.
Bizi yalnız bırak…
Ne olur, bizi yalnız bırak!
Bilirim, yalan söylemezsin bana,
Beni aldatmayacağını bilirim.
Oysa tümcelerin en aşikârı onlardan çıkar
Düşüncelerin en berrağı onlardan geçer.
Bizi yalnız bırak…
Bizi yalnız bırak!
Darılma bana ve gücenme,
Sebep de sorma,
Sen kalbinle hasbihale çekildiğin sırada,
Onlar başlasın konuşmaya.
Hadi bizi yalnız bırak…
Bizi yalnız bırak!
Söz veriyorum sana,
Onlarla konuşurken, aklım yine sende olacak.
Yine senin için çarpacak kalbim.
Olurda duygular kabarırsa yüreğimde,
Yemin olsun, gözlerim senin için dolacak.
Şimdi bizi yalnız bırak…
Bizi yalnız bırak!
Ben, iyi anlaşırım onlarla,
Onlar beni iyi tanır.
Yalan söylemeyi beceremezler asla!
İzin ver ki kalbinin güzelliğini onlarda göreyim,
Dudaklarının saatlerce anlatamadıklarını,
Bir kaç dakikada yaşatsınlar bana.
Senli dünyamda kısa bir yolculuğa çıkarsınlar beni,
Sonra tekrar sana götürsünler.
Bizi yalnız bırak…
Bizi yalnız bırak!
Yere eğilen başını yukarı kaldır,
Ne olursa olsun, bakışlarını ayırma bakışlarımdan.
Ve şimdi tam zamanı,
İçinde bulunduğumuz anın sükûneti bozulmadan,
Gözlerimin ta içine bak!
Bırak beni,
Beni GÖZLERİNLE baş başa bırak…
İsa AKYASAN