İbret...
 İbret!

Akşamın rengini hep siyah sanma,
Bazen kandil kandil ışıltısı var.
Gündüzün çevresi bembeyaz ama;
İçini karartan sıkıntısı var.

Dünyada tezatlar sürüp gidiyor,
En geniş salonun kapısı pek dar.
Bakarsın bir garip selam ediyor;
Belki, umulmadık takıntısı var!

Gülenin yüzünde bir derin melâl,
Ağlayan gözlere, güler yüzler yâr.
Kaderin hükmünü uygular Celâl,
Dost dedik; çok yöne akıntısı var.

Neşenin ortağı hüzünmüş meğer,
Zararın ortağı değil midir kâr?
Yokuş da, iniş de ibretlik değer,
Her nehrin denize çıkıntısı var.

Yalılar, saraylar bir gün yıkılır,
Güneşin ardınca kar geliyor, kar.
Ağrı Dağı olsan yine çıkılır,
Dünyaya bak, nice yıkıntısı var...

10.06.2017
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan

( İbret... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 25.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu