Online Üye
Online Ziyaretçi
SORGU
Deliksiz sorgulamalar ve her çıkışta yuvarlanan
düşünceleri
Gök ile yer arasında bir tavan aralığında
sıkıştırdım
Duygular kokuşmuş çöp kovalarında birikti
Öyle acımasız ve öldürürcesine cellat misali
Sanırsın ki; ağaçlar karbon monoksit dağıtır
İki damla yağmur vicdana hasret
Ben dizimden vurulurcasına fersiz
Yürümek zor gelir, güneşe
Kapattım ellerimi merhamete
Ne ara böyle değişti hakikat
İyiliği para ile tokatlayanlar ve sonrası
Kurtlar sofrası
Çiçekler kendinden emin, zehirlerinden habersiz
Provası olmalı bu hayatın diyorum
Yeniden yazmaya yüzü olsun bir de
Yazarın
Sonraki Yazısı