Ne kadar sabretsem sýzýsý dinmiyor
Kalbim hüzün içinde, ruhumun hazzýný kelepçeliyor eza veriyor
Aklým hürriyet bu olmasa gerek diyerek hayýflanýyor, etrafým nahoþlaþýyor
Atim ne kadar mücerretse, mazi hazin içinde meramýný efkârýyla þimdi bana anlatýyor

Hani bir zamanlar edep hazla anýlýrdý
Bilemiyorum neden sessizliðiyle sinelerden uzaklaþtý, oysa aþktý
Edip ancak onun letafetiyle yazardý, zira o muhterem bir sevda vuslatýydý
Gönül onunla muhabbet sürurunun aþkýný koklarlardý ruhum için bulunmaz izzeti ikramdý

Þimdilerde geriye ne kaldý, aþk nazdý
Zariflik onun ikliminde müstesna bir zanaattý, hattat onu yazdý
Ebru topraðý suya düþen bir aþktý, melal ancak bu kadar sessizliðine aktý
Gözlerim temaþadan çok uzaklaþtý, nazarým ise halimde bir baþka saðanaktý öyle baktý

Ne salaca ve ne de musalla farký ardý
Zevki sefa insaný hiddetle kuþattý, ruhum garipliðe elemle uzandý
Yaþamak bu kadar baðnazlýðý barýndýrmamalýydý, tefekkür kalbimde yastý
Ne muhabbetin tadý kaldý ve ne de insan kimliðinde aþkýn, hakikati yazýlan bir romandý

Ey zaman sen göçüp giderken hali an
Þöyle bir bak aþksýz geçmiyor zaman, hicran sinemde vakitsiz gam
Heveslerim kelepçeli, hülyam netameli, rüyam bozulan saat misali engelli
Hesap kalbi sayfamda hiddetli, zihnim aklým için çok dertli, vicdaným kiminle bedelleþti

Ey aziz dost sen ol nefesinle hale dol
Artýk fakirliðime bir þevki koy, muhakemeyi sor, nerde meþkûk yol
Ne hamiyet kaldý ve nede melal umudu býraktý, gönlüm huzurun saðanaðýný andý
Ruhum rahmetin iklimine uzandý, yeisler bir bir azaldý, aþk azimle kalbin sahibine vardý

Neyleyim, gücüm nispetinde avareyim
Kime ne söylerim, sefilliðime kefilim, aklým kýt bilirim, sukuta erdim
Hakkýyla ne edebi bilirim ve ne de nitelikli bir gönül eriyim nefsinde serserisiyim
Ýrademle takatsiz bedelleþirim, aklýmý nasýl teslim ederim, tahkik kalbin harýdýr bilirim

Sabilere imrenirim, saflýðýnda eririm
Sadakati takva babýnda öncelerim, ön yargýlarda neden nefret ederim
Aþk halin demidir der fakirlik ilminde kanaat ederim, tevazuu niteliðini hissederim
Hukukun gerekçelerinde nefeslenirim, akaidim için meþveret zaruretini ariften öðrenirim

Ziyaretin hülasasýnda þuan kabirdeyim
Duyduðum seda salanýn mücerretliðinde ruhumu kuþatýp davet ediyor
Kalbim nidasýný sessizliðinde gönderiyor, umutlarým atime için sesleniyor
Ömür göçüp giderken kimden ne bekliyor ve ekilen tohumlarýn sancýlarý aþka gebe kalýyor


Mustafa CÝLASUN