Dereler...
Dereler...

Coşkun akar karlı dağın deresi,
Kışın soğuk olur, elle içilmez.
Gonca vermiş derler yârin yöresi,
Dereden geçilir, yârdan geçilmez.

Köprüler yıkıyor, bentler aşıyor; 
Hele bir civanım bahar gelende.
Gör ki hasretinde neler taşıyor,
Bağrını coşkunca sele verende.

Dereler, dereler kıvrım kıvrımdır,
Sevdâya uzanan yollar misali.
Her bahar tutuşan benim bağrımdır,
Çoban ateşinin dağdaki hâli.

Dereler toprağın bereketidir,
Dağlardan beslenip iner ovaya.
Yeni doğumların hareketidir,
Her canlı muhtaçtır bir yudum suya.

Gülde koku, varsa buğdayda başak; 
Hasretin vuslatla buluşmasıdır.
Boşluk yok âlemde, güne iyi bak,
Yokluğun varlığa kavuşmasıdır...

11.12.2013 Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
( Dereler... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 5.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu