Bir Kader ki...
Bir kader ki geçemedim önüne,
Çaldı yerden yere, savurdu beni.
Ben kaçtıkça setler dikti önüme,
Yontulmaz biçime soktu bedeni.
Tutmaz oldu dizim, elim ayağım;
Dost mudur, düşman mı bilmem ağrılar?
Hergün kesiliyor çevremle bağım,
Şifanın yerini aldı sayrılar.
Artık sevmez oldum baharı, yazı;
Öksüz çocuk gibi çaresiz kaldım.
Erken vurdu bana kışın ayazı,
İlahi ikazı yeniden aldım.
Bahtın rüzgârları böyle mi vurur?
Çalmaz mı davullar dengi dengine?
Bu hazin gidişi kimler durdurur?
Demek yol göründü artık engine...
13.06.2019
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Bir Kader Ki... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
10.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
