YOKLUĞUN ÇOKLUĞU
Emanet kalırdım,
Bizim köylünün yanında.
Evde olmazdı çoğu zaman.
Odun, kömür çok yakmazdı.
Gezmelere gidip geç gelirdi.
Anahtarı da bırakmazdı bir yere.
Eve gelirdim ki kapı kapalı,
Çaresiz dolaşırdım okul çıkışı,
Aç, üşümüş, yorgun, üzgün.
Sahipsiz bir bedenle.
Arkadaşlarım evde,
Sıcak sobanın başında,
Sıcak çorba içerken,
Ürkek adımlarla tur atardım.
Kolları kısaldıkça kısalan,
Daracık ceketim sırtımda,
Ökçesi yok, eski, tahta, yarım topuklu,
Emanet ayakkabılarımla…
Bilmediğim soluk yüzlü sokakların,
Kaldırım taşlarını sayardım,
Soğuk kaldırımların.
Ezberlemiştim hatta bazılarının şekillerini.
Yokluğun yokluğunda,
Yokluğun çokluğunda...
Ünal GÜNEŞDOĞDU
(
Yokluğun Çokluğu başlıklı yazı
Ünal Güneşdoğdu tarafından
20.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
