İhtişamlı İstanbul yurttur veliyyullaha
Surların arkasında ne destanlar kazılı
Akıtılan al kanlar emanettir Allah'a
Mezar taşı üstünde el fatiha yazılı
Kìm kaldı bu dünyada hani Sultan Süleyman
Melikler padişahlar bekler dua makberde
Bir dikili taş kalmış kalmamış başka meydan
Sus pus olmuş dilleri kalkacaklar mahşerde
Koskocaman ìstanbul ne evliyalar yutmuş
Eyyup mezarlığı da olmuş ebedî mesken
Salih ameli olan cenneti mesken tutmuş
Allah dostları ise nar ı cehenneme men
Aziz Mahmut Hüdayi ile Yahya Efendi
Beklerler İstanbul'u kıyamet kopana dek
Üstlerinde her daim Yüşa Peygamber eli
Ulvî şehir İstanbul olmuş manevi döşek
Düşünmenin vaktidir ömür gelip geçiyor
Sonsuzluk diyarından ayak sesi geliyor
Ahiret tarlasını kul burada biçiyor
Ey nefsim sen de uyan ruhum bunu biliyor
Ay yıldızlı bayrağım razıdır ecdat senden
Evliyalar gölgende huzur bulur berzahta
Yurdumun dört bir yanı geçilmiyor erenden
Yazılmışsın alnıma tâ alem i ervahta
Bayrağımın altında şehitler diyarında
Mevlam bize yardım et ömür hızla geçiyor
Biz de erelim sana duralım huzurunda
Değil mi ki her nefis ahirete göçüyor
Selva Durmaz Emir