Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgi, şu kâinatın biricik dili,
Merhamet ise sevginin tercümesi.
Yağar üstümüze sağanak sağanak,
Allah’ın sonsuz rahmeti…
Sevgisinin tezahürüdür,
Mevlâ’nın her türlü nimeti.
Dünyadaki bütün annelerin kalbindeki sevgi,
Allah’ın yüz rahmetinden sadece biri…
Merak ediyor musun,
Rabbinin seni ne kadar sevdiğini?
O’nun yanında ne kadar kıymetli olduğunu?
Eğer kalbine baktığında,
Kâinatın Sahibini görüyorsan
Ve eğer diyorsan:
“Görmediğim bir yer yok ki,
değil kalbimde,
her yerde O’nun tezahürü vardır
ve benim için Rabbimin değeri çoktur!”
O zaman bil ki:
Rabbin seni çok seviyor!
Ne kadar çok seviyorsan,
O seni senin sevdiğinden
Daha da çok seviyor.
Ne kadar anıyorsan,
O da seni o kadar,
Hem de daha mümtaz bir yerde,
Meleklerinin yanında anıyor.
Kul cenahında,
Sevenin sevdiğine hayran olması,
Hayatın cilvesinde,
Çilesinde O’nu bulması,
Elinden geldiğince Rabb’e kul olması,
Kulluk yaptıkça kâinata meydan okuması…
Ne büyük bir güçtür!
Ne güzeldir…
Ne güzeldir:
“Başıma gelen her musibette
mutlaka bir hikmetin vardır!
Her şeye rağmen Sana güveniyorum,
ben Seni seviyorum Yâ Rabbi!” demesi…
Kul ki,
Sevdikçe Rahmânu’r-Rahîm’i,
Olur her belâdan beri,
İki cihanda aziz,
Mevlâ’ya nazdar bir kul!
Her şeyden öte,
Her şeyden öte,
Bulur dünyada selâmeti,
Solur dünyada cenneti ve…
Ebedlere uzanır her daim,
Mevlâ’dan bir nefes olan ruhunun güzelliği…