Öyle bir nazire olsun, içinde ciddiyet ve dahi mizah olsun diye 1 saat uğraştım.
Nuri ağabeyimin “dört mevsim unuturum” şiirine naziredir.
İnsan doğunca başlar, ben sussam anam ağlar,
Maaşallah’ı takıp tıpışlayınca sağlar,
Hayatla kurulunca vazgeçilemez bağlar,
Ne faydası var bilmem, hepsini hatırlarım…
Bıçağın parıltısı gitmez gözüm önünden,
Sünnetçiye laf denmez kesmedeki ününden,
Dedim farklı olacak yarınımız bugünden,
Artık bir daha gülmem, hepsini hatırlarım…
Sınıfta akvaryum var, balıklar bakar çama,
Teneffüste gizlice elimi soktum ama,
Ben de düştüm onlar da, ayrı ayrı bir gama,
Balık dedi ki gelmem, hepsini hatırlarım,
Yürümeyi koşmayı öğrendim ben çarçabuk,
Kimse yarışamıyor bu Alp’te ki ne topuk,
Düştüm sonra aylarca yaram bağladı kabuk,
Beni yarışa salmam, hepsini hatırlarım,
Askılı bir pantolum, bir acayip tulumdan,
Şeytan döndüremezdi beni asla yolumdan,
Yaşım beşti namazda soktu arı kolumdan,
Dedim bir daha kılmam, hepsini hatırlarım,
Yıllar geldi geçti de, neler neler gördüm ben,
O kadar çok bildim ki, pek az şeyi sordum ben,
Kırk yaşına gelince, uslanıp da durdum ben,
Artık her şeye dalmam, hepsini hatırlarım,
Unutmadım hiç bir şey, başım göğe yetmedi,
Herkes gibi çileler hayatımda bitmedi,
Kimi bana kar etti, kimi de hiç etmedi,
Artık oyuna gelmem, hepsini hatırlarım,
Yakup neler unuttu, hatırında Yusuf’tu,
Anladım ki unutmak, Allah’tan bir lütuftu,
Yeni yeni dertlere biraz da tasarruftu,
Artık aklımı çelmem, hepsini hatırlarım,
1 Eylül 2024, Pazar sabahı
Alp Aldatmaz