Babalar da aðlar,

Gece yarýsý karanlýkta,

Bir hýçkýrýk düþer dudaklarýndan,

Kimse bilmez anlamaz nedenini.

Hayatýn yükü omuzlarýnda aðýr,

Hayaller ve yitip giden yýllar,

Bir çok kelime yetersiz kalýr

Aðlamanýn da bir dili vardýr.

Evlatlar bilmez neden aðladýðýný.

Babalar da aðlar gözyaþý gizli,

Geçmiþin izleri durur yüzlerinde.

Gözlerinin derinliklerinde,

Baþka bir dünya,

Yudum yudum biriken acýlar.

Sözcükler yetersiz kalýr,

Boðazýnda düðümlenir kelimeler.

Her gülümseme de bir acý

Her sessizlikte bir sýr saklý

Bir film gibi gelir geçer,

Yaþadýðý hayal kýrýklýðý.

Kimi zaman bir kalem,  

Kimi zaman bir kitap,  

Belki de bir þarkýnýn melodisidir

Ýçinde kaybolan hayalleri.  

Gece olunca, yýldýzlar çýkar.

Çocuklar derin uykuda iken,

Baba sessizce süzülür odaya.

Þefkatle izler, açar ellerini Rabbine.

Onlar güzel insanlar olsun diye.

Bir gün gelir, gözyaþlarý silinir,  

Bir  rüzgâr eser huzur gelir yüreklere.

Babalar sessizce sevinçten aðlar,  

Evlatlarý mutluluðun, kapýsýný açtýðýnda.