Online Üye
Online Ziyaretçi
Gökkbörüler aşkına dön yüzünü ey konçuy.
Bak; bir dem merhamet et bu garip Kürtoğluna.
Gökbörüler aşkına tut ruhumu ey konçuy.
Sen ve ben aynı mısra geçmişin dudağında...
Bana doğru yolcula o mülk-ü Süleyman'dan
Miras kalan payına haşin rüzgarlarını!
Biraz da bana doğsun ayları kıskandıran
O şemse benzer yüzün, bir kerecik olmaz mı?
Ama sen asil konçuy kurulup da tahtına
Kırbaçlamak isterken zelil gölgemi bile,
Nasıl değer ki gözüm söyle bakışlarına.
Bizden gayrı bir oldu bak yerler gökler bile.
Ey içimde şuleler açtıran zalim konçuy,
Baharımız, güzümüz, mazimiz bir değil mi?
Neden bana duzahlar sana behiştler konçuy!
Bu cihanda fazlalık bir benim nefesim mi?
Anlamak zul geliyor visal varken vuslatı...
Aramıza kim girdi, zihnini kimler yordu?
Ey namı nazlı konçuy kapama kapılarını.
Biz ki aynı bedende ruh, şekil bulmadık mı?