Yeni uyandım ve bir ayrılığın kokusu hala üzerimde. Dün gece miydi ne? Saati tam hatırlayamıyorum. Ve yine yalnızım... Herşey başa döndü, hep her zamanki gibi işte. Şimdi yorgun, biraz da bitkinim. Bir kaç volta atacağım, Özlediğim arkadaşlar ve bir kaç kitap. Sonra yine koordinatları girip başka bir aşka yelken açacağım. Kaçağım bugün biraz da. Yine mavilerde. Sanırım çıplak ayaklarımla dikenlere basacağım. Bedenimdeki acı, ruhumu geçmeli ki odaklanmayacağım. Hep böyle mi olur ,sahiden hep hüzün mü bu aşklar? Bak işte yine başa döndü dünya, yine sona sardı aynı kaset. Teredütdeyim vede telaşlı. Acaba dıyorum yaşayacaklarımla mı yaşayayım? Ya da yaşadıklarıma birşeyler mı katayım. Ahh işte!! Yine şiir yazmaktayım Özlemiştim sahiden bu ayrılık sancısını. Ama bılıyorum ben, hiç bir zaman da terkedilmedim. Hala yazarlar mektuplarını, Yalnız bıraktıkları adama. Kiminin çocuğu olmuş, kimisi de dul kalmış. Kimisinin de eşinin koynunda kokumu özlemekte, öyle demiş işte. Çoğununda geç kalmışlığının pişmanlığı bilinmekte. Ama ben burdayım. Ve hepsinin sevdalarına her gün bir zerre katmaktayım, Yerleri farklı yanımda ve ben yine yol almaktayım. Hep böyle mi düşer maviler şiirlere?
Sayfa düzeni fon resim seçimi için değerli şairim Yasemin Canan'a çok teşkkür ederim. sevgimle saygımla...
( Hep Böyle Mi Düşer Maviler Şiire? başlıklı yazı m.sabir-erte tarafından 19.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
