Konyada Bir Gezmemle Gördüğüm Değişik Farklı Gelişmeler
4 duvar arasında evinizde oturduğunuz zaman etrafınızda olup bitenlerden haberdar olmazsınız.Olup bitenlerin görünümleri gezdiğiniz tozduğunuz yerlere göre değişir.Çarşı yahut mahalleler göz eriminize farklı görüntüleri yansıtır.Çarşı gezmelerinin,kadın erkek hastaları vardır.Sabahtan çok önemli işler yapacakmışcasına bir kesim evden çıkarak nalı kırık,evi barkı olmayan,kırlara başı boş bırakılan yılgı atlarının başı boşlukları misali,çarşı manyaklarıymışcasına,cadde cadde sokaklarda gezer,tozar,gıptalar ederek,iç geçirerek vitrinleri seyreder dururlar.Beni çarşılar,çok önemli bir ihtiyacımı gidermenin haricinde ilgilendirmiyor.Varsa böyle bir gereksinmem,Meram Yaka Aşkan'daki evimden çarşıya kadar yürürüm.Eğerki ihtiyacım olan malzemeleri temin etmişsem,bunlar yürümeme engel olacak ağırlıktalarsa,beni yoracaksa dolmuşa binerek geri evime dönerim.Dolmuşlarda genelde arabaları olmayan Anadolu halk yapısına uygun,gelirleri belli nispetlerde orta halli kadınlar öğle veya öğleden sonraları sıklıkça göze çarparlar.Bunlar 4-5 kişilik gruplar halinde dolmuşlara binerler.Bu kadınlar besili boğalar gibi,elbiselerinden dışarıya uzuvları taşmış genellikle göbek ve kalça kısımları,normal bir vatandaşın işgal edeceği yerden 3 kişiye bedel bir yeride işgal edebilecek cüssede olanlar,dolmuşlara binmeleriyle,kendilerine önceden dolmuşa binen ve oturan müşterilerin yer vermelerini beklerler.Hanımefendilerin ikindi üzeri ise,çarşı gezme zevkleri bitmiş,oturmalarda pasta börekler yenmiş,evlerine dönerlerken koltukta oturarak gitme düşünceleri vardır.Bu dönüş saatlerinde ellerinde çantaları olan talebeler yahut alışveriş etmiş orta yaşın üzerindeki beyler,lüzumsuz gezme egolarını tatmin edip evlerine dönen bu kesime bayandır diyerek yerlerinden kalkarak,oturdukları koltuklarını devrederler.Ben bu lüzumsuz gezme delisi,sorumsuz insanlara çok çok yaşlı ve hamile değillerse yer vermiyorum.Bana yer istercesine baktıkları zamanlarda kafamı camdan dışarıya çevirip ilgisiz görünüyorum.Talebe çocuklar,ağırlıklarını taşıyamadıkları çantalarıyla,yorgun,argın,aç susuz günün yorgunluğuyla evlerine dönerlerken,neredeyse uyukladıklarını görebiliyorsunuz ve bu vaziyettelerde iken oturdukları yerlerini bu lüzumsuz gezme hastalığında olan kadınlara veriyorlar.Konya'nın Meram semti,bir kaç mahalleyi içerisine alan,iki ve tek katlı bahçeli evlerin olduğu mükemmel bir mekan.Buradaki doyumsuz gezmelerim,bıkılmadan günün sabah ve akşamın alacalaşmaya başlayan saatlerine kadar istisnasız devam eder.Araçların az olduğu yerlerden geçerek Meram merkezin içindeki ağaç denizinin içlerine kadar tepe ve rampalarıda aşarak yaptığım yürüyüşler,Konya'daki en hoşuma giden yaşam biçimlerinden biridir.Şimdi güz indi,bahçelerin duvar diplerindeki sarı sarı görünüm arzeden ayva ağaçlarının üzerindeki ayvalar ağızların sularını akıtacak kadar leziz görünüyorlar.Onlardan koparıp yediğim oluyor.Bu koparmalar hep çocukluğumu anımsatır.Komşunun tavuğu komşuya kaz görünür misali,o çocukluk yıllarımda böyle duvar diplerindeki ağaçlardan yetişmemize yahut hoplayıp uzanarak almamıza müsait olan bu meyveler dünya'nın en leziz meyveleri olarak ilgimizi çekmiştir.Huylu huyundan vazgeçmiyor misali çocukluğumdan bu yana devam eden bu alışkanlığımı yine Meram sokaklarından yürürken,bahçe duvarlarından dışa taşan ağaçlardan hoplayıp meyveler kopararak sürdürüyorum.Benim bahçemdende çocuklar yolun kenarlarından geçerlerken kayısılarımdan çağla iken bile yemeye başlarlar.Onlara istedikleri kadar alabileceklerini ve yiyebileceklerini söylemişimdir.Zira çocuklukta her şeyin zevki farklıdır.İlerdeki senelerde onlarında bu olaylar hatıralarında çok önemli bir yer işgal edip,silinmeyen anılar olarak yaşayacaktır.Bu akşamın indiği saatlerde uzun gezme ihtiyacı hissettik.Her zamankinden farklı tepeleri çoğaltıp,aşa aşa süreyi uzattık.Meram'ın içinde bir kaç sahipsiz köpek her zaman rastlanılan olağan görüntülerden farklı olarak gözümüze iliştiler.Biz yürürken bir tanesi sahiplenileyim diye peşimiz sıra epeyi geldi.Dereye doğru inerken ondan kurtulduk.Onun sahiplenilmesi bir kaç sorumluluğuda birbiri arkasına getirecektir.Meram Yaka yolunun kenarındaki Tay-At restoran ve düğün salonun arkasındaki sapa yoldan inerken ilerde 50-60 metre ötemizde ortaokul evrelerinde bir genç kızın hıçkıra hıçkıra ağladığını gördük.Annesi onu teskin etmeye çalışıyordu ama o çocuk kalbinin inancı doğrultusunda bir şeyler anlatarak Annesine aldırmadan ağlamalarına devam ediyordu.Onlara yaklaştığımız zaman ağlama sebebini sordum.Kedisinin bir araç tarafından çarpılıp öldürüldüğünü söyledi.Annesinin teskinleri yeterli olmuyordu.Ona yanlış yaptığını,insanın başına hayatta herşeyin gelebileceğini,bu yüzden metin olması gerektiğini söyledim,biraz yatıştı.Onun yüreğinin o yaşlarda duygularla yüklü olmasını çok iyi anlıyordum.Dünya'da karınca,böcü,böcek,kedi,köpek bir sürü can vardır.Yaşama hakkı sadece bize ait değildir.Her canlı eceliyle ölmek ve yaşamak ister.Araç gereç kullanırken yaptığımız her harekete dikkat etmeliyiz.Dikkat edilirse kazalar asgariye iner belkide tamamen yok olur.Kedisinin ölümüyle o kız çocuğunun sabahlara kadar yüreğinin sızısı dinmeyeceği gibi onun teskin olup normale dönmesi çok zaman alacaktır.Yaşama Hakkı sadece biz insanların değil her canlının en doğal hakkıdır.Hayvanları korumak ve beşeriyete saygın davranmak insanlık gereğidir..10/Ekim-2017 Şerafettin Sorkun/Konya'dan
(
Konyada Bir Gezmemle Gördüğüm Değişik Farklı Gelişmeler başlıklı yazı
serafettin-sorkun tarafından
10.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
