Hergün Vurgun Yedik...
Hergün vurgun yedik biz bu hayattan,
Dalgıç hülyasında derine daldık.
Zaten uzak duran kotradan, yattan,
Rüyamızda dahi ilk biz atıldık.
Kader mi, talih mi bilemediğim
Yolların üstünde çok çabaladık.
Bir iz var yürekte silemediğim,
Encâmını yalnız O'na adadık.
Hamd ile, şükürle hep dostluk kurduk,
Önde gittik, asla sapmadık yoldan.
Düşman değil, dosta arttan vurulduk,
Bağladılar hem ayaktan, hem koldan.
Zaman geçti; nefes bitti, can kaldı,
Derya diplerinde güneş gözlerim.
Bir uzun ömürden elde nem kaldı;
Kendime yetti mi bunca sözlerim?
Ben dedim; anlayın iş bu halimi,
Ektiklerim bilmem hangi bahçede?
Geçen gün artırır şu melâlimi,
Sözlerim cevapsız kaldı lehçede...
30.11.2020
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Her Gün Vurgun Yedik... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
11.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
